BerroAnnotazioni/Tomo2/Libro3/Cap26

Aviso OCR Este texto ha sido obtenido por un proceso automático mediante un software OCR. Puede contener errores.

Ver Ver traducción en Castellano

Cap. 26 Supplica data alli Emi Cardinali deputati per le Scuole Pie

Ancorché questa supplica si dovesse porre sopra nelli principii delle persecutioni fatte al N.V.P. Fondatore e Generale, non disdirà in questo luogo non havendola ritrovata prima, e se bene latina, porla, in questa opera tutta volgare. Di questa ne fu dato copia alli Sig. Cardinali e Prelati deputati sopra li negotii delle Scuole Pie.

Eminentissime Domine.

De tribus supplica tur haec S. Congregatio.

- Ut prò eo quod convenit bonum nomen, ac famam Reli-gionis, et eorum, qui illam superioribus mensibus gubernabant di-gnentur ad officia, ac dignitates restituere P. Generalem videlicet, quatuor Assistentes, Procuratorem Generalem, Secretarium Gene-ralis, Ministrum domus S. Pantaleonis, Rectorem collegii Nazareni, et alios officiis, et a dignitatibus suspensos, aut privatos, ex falsa probabitur, causa.

- Ut intimetur Cap. Generale, aut dieta generalis per eos, qui ante dictam suspensionem, aut privationem erant, legitimi vocales celebrandam prò omnibus concernentibus statum Religionis.

- Ac denique nisi intimari velit hoc Capitulum, aut dieta gèneralis, provideatur per hanc S. Sedem super iis, quae proponentur prò tranquillitate eiusdem Religionis.

Siquidem quod spectat ad primum caput restitutionis suspen-sorum, aut privatorum ex falsa calunnia: de falsitate constat:

Quia false huic S. Sedi suppositum, quod idem Generalis, et alii Patres suspensi aut privati aegre tulerint delationem per P. Marium factam enormissimi sceleris mulieris N. Ideoque persecuti sint et lapidaverint, ut dicitur, eum de bono opere. Quod nec probatur, nec probari posset in aeternum, cum numquam venerit in mentem ipsorum Patrum.

Quia fuit itidem false suppositum huic S. Sedi quod idem Generalis et Patres instigaverint coram Em.mo Protectore ut fieret eidem P. N. perquisitio scripturarum de quo nolunt alium testem, quam ipsum Em.um qui prò innata integritate dignabitur attestari, eos potius contrariam instantiam fecisse, ne id fieret, stante depen-dentia a S. Congr. S. Offici!. Ac demum quia fuit itidem baec S. Sedi falso suppositum, quod iidem instigaverint coram Magno Duce He-truriae ut, expelleret ab eo Statu eumdem P. Marium, qui hos semper cumulavit, et cumulat, ut traheret et trahat S. Congregatio-nem S. Officii in sui protectionem, quasi omnia patiatur ob bonuin opus, et servitium illi prestitum, circa denuntiationem D.ae Faustinae.

Eoque benignius utuntur dicti Patres reintegrandi, quia jam quisque novit turbulentum piane animum eiusdem P. Marii, unde ipsimet Coassistentes ab eo nominati, coacti sint officium renuntiare cum nullatenus possent cum eo convenire, qui vult omnia prò arbitrio, et juxta suas passiones disponere, et subvertere.

Et quatenus etiam esset optimus, est preter omnem intentionem huius S. Sedis, ut velit eum extollere cum aliorum depressione, et servitium unius delationis excessus preponere servitio pauperum insti-tutione per plura decennia ab aliis prestito, presertim quia idem Pater Generalis, et Assistentes citra culpam ex predictis falsis causis fuerunt diffamati apud Sum. Pontificem tanquam persecutores per-sonae bene meritae de hac S. Sede, fuerunt deducti tanquam rei ante currum Ill.mi D. Assessoris in meridie ad S. Officium, ac tandem officiis, ac dignitatibus privatione non sine admiratione, et infamia apud universum orbem, cum baec omnia descripta sint, ut dicitur, negli Avvisi publici.

Quod spectat ad 2um caput intimationis Capituli, aut Dietae Generalis per eos, qui per alios erant legitimi vocales celebrandae,. suaderi videtur ex duplici ratione.

1° Quidem quia agi tur de Religione ab hac S. Sede etiam cum voto S. Congregationis super Episcopis, ac Regularibus instituta, et habente Constitutiones approbatas, et quanvis novissima constanti sex Provinciis, nempe Romae, Januae, Neapolis, Sciliae, Germaniae et Hetruriae, habetque ultra quadraginta domos, et circa quingen-tos Religiosos, et est (Deo gratias) Regibus, Principibus, Communi-tatibus, Episcopis, ac Populis acceptissima, atque hoc saltem titulo digna protectione fiuius S. Sedis.

II0 Quia Professi huius Religionis, ut reliqui omnes Regulares non habent proprii nisi votum per se, aut per legitimos vocales prestandum in concernentibus statum ipsius Religionis, unde quisque abundat in suo sensu, ut hic status alteratio non possit fieri Mi, quorum interest non auditis, et nihilominus quod spectat ad 3um caput.

Quatenus haec S. Sedes velit aliquid etiam extra Capitulum aut Generalem Dietam prò comperto eiusdem Religionis statu determinare, ipsimet Patres proponunt infrascripta, quae certo credant con-ductura plurimum ad illius tranquillitatem.

1 - Ut nullus audiatur in casu pretensae nullitatis professionis ex quocumque capite post quinquennium, ut Sanctissimus cum voto etiam S. Congregationis Concilii ordinavit in casu pretensorum... professorum contra decreta Clementis 8 de quo in appendice 4 par- tis Bull. n. 5 alias III.

Et quatenus quis pretendat se reclamasse ante, reclamatio non suffragetur, nisi fuerit facta coram Superiore et Ordinario iuxta Conc. Trid., Cap. 19 de Regul. ibi, et tunc non aliter nisi causas quas pretenderit deduxerit coram Superiore suo, et Ordinario.

Cui adiiciatur poena nullitatis omnium quae contra fiunt.

2 - Ut elapso quinquennio quilibet censeatur ita, et taliter Professus, ut non solum in exteriori foro; sed nec quidem in foro conscientiae liceat utiquam aliquid attentare contra vota regularia, aut statum suae professionis stante opinione Sanchez, qua nulla nocentior, De Matrim. Kb. De impedimentis, disp. 37, n. 9 in fine, ubi ait: Credente se nulliter professum esse, elapso quinquennio, posse demisso habitu tuta conscientia a Religione fugere; immo non posse, nec debere in ea commorari, cum presertim eadem opinio aliter fuerit ab hac S. Congreg. et S. Sede improbata.

3 - Ut delinquentes circa honestatem severissime prò modo culpae puniatur, nec in hoc detur appellatio suspensiva extra casum poenae corporis afflictivae et irretractabilis. Nec obstat quod aliquis dixerit hanc Religionem posse quoquo modo excipi tamquam minus utilem, ac necessariam stante Societate Jesu, immo aliquorum judicio: etiam esse Reipublicae prejudicialem ob distractionem pauperum a cultura et artibus. Quia cum non omnibus possint vacare Societas, utique haec Religio ad educationem pauperum precipue institutam non est inutilis, immo necessaria, ne pauperes non minus quam divites, Deo dilecti, e recta morum, ac litterarum disciplina exclu-dantur iisque utcunque hactenus in multis Provinciis diligenter edu-catis non defuerunt necessariis ad culturam et artes; immo cum aliqua educatione fuerunt et meliores, et utiliores.

Unde stante presertim voto, et Instituto non possidendi nec in particulari, nec in communi, haec Religio fuit et est, ut diximus, acceptissima non solum parentibus et populo, sed et Communitatibus, et Principibus, Regibus et Episcopis, et desideratur, ut olim predixit s. m. Paulus Quintus etiam a Turcis.