BerroAnnotazioni/Tomo3/Libro3/Cap04
| Aviso OCR
Este texto ha sido obtenido por un proceso automático mediante un software OCR. Puede contener errores. |
Cap. 4 Observationes Ill.mi et R.mi Antistitis Maranta
Animadvertenda, quae occurrere, quoad Breve SS.mi D.ni N.ri Innocentii Papae X revocationis Religionis Scholarum Piarum in Con-gregationem simplicem ad instar Congregationis Oratorii S.tae Ma-riae de Vallicella a S. Philippo Nerio institutae.
Asseritur in paedicto Brevi Sanctissimum Dominum ad hanc devenisse determinationem ob graves, quae in Religione huiusmodi excitatae fuere, perturbationes, et etiam nunc vigent et prò illis se-dandis ad hanc devenisse determinationem.
Nunquam ab initio nascentis Ecclesiae, sine perturbationibus Religio Christiana fuit. Legantur Acta Apostolorum, percurrantur Ecclesiasticae historiae.
Perturbationes excitantur a diabolo zisaniorum satore, qui pe-rambulat, et concurrit terram quaerens quem devoret eorum, qui Jesum sequntur Cruci suffixum. Hinc propterea habetur indicium, Religionem hanc non temere, sed magno Consilio per Paulum V et Gregorium XV erectam adversus diabolicas phalangas, quae hoc habet Institutum ut pueros a teneris ipsis annis instruat, fidei ca-tholicae rudimentis erudiat, optimis ac piis moribus imbuat, grama-ticam doceat, e faucibus propterea extrahat tartarei lupi.
Quid mirum ergo si hanc illi excitavit pressuram, qui circuit quaerens quem devoret, cum e suis faucibus praedam extrahat? Neque porro, si adversus diabolum haec non militaret Religio, eique magnum excitaret malum, ipse adversus illam sic muniretur, ut prosterneretur, aboleretur.
Insurgent proinde diaboli vires hac abolita Religione, quae sic strenue adeversus illum dimicat. Non sunt ex mundo hi Religiosi, propterea eos persequitur mundus. Nam si de mundo essent, mundus quod suum est diligeret, propterea eos odit quia de mundo non sunt, Assisinatis illius quondam Seraphici Francisci Religio, et ipso vitam agente, ipsoque in coelum assumpto, a particularibus ipsis Religionis, qui parum religiose vivere amabant, perturbationes perpessa est non modicas. Occurrerunt perturbationibus Summi Romani Pontifi-ces, non destruxerunt eam, unde fructum attulit centuplum.
Videndae Summorum Pontificum constitutiones, Exiit qui se-minat, Exivi de Paradiso, De verborum significat, et aliae in cle-mentinis, et extravagant.
Militant nunc adversus Ecclesiam malorum artes, ut illam dey-ciant supplantent, deturbent, eradicent. Deturbatae igitur Ecclesiasti-corum phalanges, ne adversus malignos iniquorumque militent, quia in his perturbationes excitantur? Non utique, sed magis magisque muniendae, ut stare valeant adversus inimicum, etiam in die mala.
Nunquid ne quia in Congregationem reducitur, absque eo quod professionem emittant, non erunt perturbationes? Erunt utique sed huiusmodi Congregatio non ita frutificabit ut nunc Religio. Quotidie ex illa extra ibunt qui congregantur sive boni, sive mali.
Ex Regulis, sive Religionis huius statutis tribus casibus, qui in illa professi fuere, extra mitti possunt. Quemadmodum et in Societate 111 .ma Patmm Jesuitarum el..... (?) qui illam deturbant, ita purgati, dumtaxat permanebunt.
Navicula Patri in medio mari fluctibus conquassatur, sed non perit. Et haec sola Religio, quae in ipsa navi est, a navis rectore erecta, instituta, firmata, non fluctibus deturbabitur ut perire eam oporteat?
Nunquam deerunt pertubationes in Ecclesia a malignis, a per-versis excitatae, quia nunquam adversarius eius diabolus conquiescit, augendi proinde milites, non destruendi.
Religionis huius tranquillitati occurrere voluit per Breve Sanc-tis.mus D.nus, sed nulla facta est tranquillitas, quia maxima pertur-batio, Religione ablata.
Tranquillitatem facit D.nus Noster Jesus Christus, quando im-peravit mari, ne utique adversus naviculam flactibus aestuaret, et facta est tranquillitas maxima.
Nunquid fuisset tranquillitas si navim a fluctibus mergi man-dasset D.nus? Propter navim insurrexehant fluctus, ut eam absor-berent. Imperavit D.nus mari, cessaverunt fluctus, et facta est tranquillitas.
Facultatem fecit Sanctissimus in hac Religione hucusque professis ad aliam etiam laxiorem transeundi Religionem, in qua bene-volos invenerint receptores.
Sed qui novam nolunt emittere professionem, quae utique emit-tenda erit in nova ad quam fortasse transibunt Religionem, quid facinedum est eis?
Professio est actus liberae voluntatis, sine voluntate libera consistere illa non potest. Cogetur, non utique. Quia coacta voluntate libera non est, neque effectum producere valet, qui ex libera pendet.
Professio contractus est ultro citroque obligatorius, qua Religio profitenti obligatur ad retinendum eum, eumque nutriendum iuxta Religionis institutum vicissimque professus Religioni obstrin-gitur ad serviendum ei iuxta eiusdem Religionis institutum.
Religio deficit, nec potest professum retinere, neque eum alere iuxta Religionis institutum. Cur quaeso te, non eodem modo a nexu solvetur professus, quo Religioni permanenti obscrictus fuit?
Frangit illa fidem, turpe haud est si frangant eidem. At insurget quispiam: tenetur hic ad Religionem in genere, ad alios transire eum oportebit, quia Deo per votum obstrictus fuit. Respondebimus. Obstrictus fuit Deo per votum in Religione in specie, non in genere, per contractum ultro, citroque obligatorium. Deficit una ex prima obligatio. Cur ex altera tantum permanebit, et non deficiet?
Et quid (quaeso) est, ut non sit in genere Religiosus in habitu clericali?
Si ad aliam transiverit Religionem, nova perquiretur professio, quae ex libera profitentis voluntate procedit si ex libera, non ergo ex necessitate sicuti nova perquiretur Religionis acceptatio, novaque obligatio, qua profitenti se obliget ad illum tenendum, alendumque, secundum Religionis institutum. Quemadmodum alia Religio, non ex hoc quod ille alter obligationem habeat ad Religionem in genere, ad frane ipsum recipiendum tenebitur.
Quia nulla huic in specie obligatione obstricta reperitur, uti si illum ad professionem admiserit, in specie illi obstricta remanebit ad illum retinendum alendumque nec dimittere poterit nisi causa necessaria fuerit atque legitima.
At Religio jam extinta est. Nullam igitur habet amplius obligationem ad professos retinendos, alendosque, quia non est. Deficit ergo ex hac parte obligatio. Deficiet quoque ex altera, ne hic, qui professus est, Religioni teneatur. Et sicut illa soluta est, ita pari modo et iste, ut sicut ultro citroque fuit obligatio, sit quoque et dissolutio.
Non ergo tenebitur ad Religionem in genere, cum in specie, numeroque illam professus fuerit et non aliam, quae jam non est, et defecit. Defecit proinde cum sua causa effectus. Mulier viro obli-gata est per matrimonium quanto tempore vir vivit, parique modo vir mulieri, quod si alter eorum obierit, soluta est mulier a lege viri, solutus est vir ab uxoris lege, cui vult uterque eorum superstes nubere potest.
Matrimonium est spirituale quod inter profitentem,......
contrahitur. Extinta est Religio, obiit, expiravit. Cur (quaeso te) a lege Religionis non solutus est professus, cum morte unius expiravit matrimonium, solutum sit vinculum, quo eidem tenebaur? Ut pa-ritas in utroque sit, neque ad imparia judicentur.
Religio haec in stricta paupertate fundata et ex exceptis vivit eleemosinis. Religione jam extinta, nullas, qui in Congregatione re-manebut, eleemosinas excipient. Unde igitur vivant non habebunt, quia nemo illis dabit. Qui enim erga Religionem affectum optime......eleemosinas non amplius in posterum dabunt. Periit enim Religio, eiusque, tamquam mortuus a corde, peribit memoria, nec servare illa amplius poterit, quod professis spoponderit, et retinendi eos, eosque alendi. Et cur (quaeso a te) illi......quae deficit, et promissis non......Quid si abibunt? quis...... perquiret eos? Nullus utique. Quia.......qui quondam professi fuere, non pariter abibunt.
Erit nova Congregatio, novum Institutum, nova collectio, si in hac nova Congregatione presistere voluerint, possimum vero cum habitum mutabunt, ut presistant cogi haud poterit.
